27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
Ένας χρόνος θέατρα κλειστά. Ένας χρόνος με την πράξη και την έκφραση φυλακισμένη.
Απαγορεύεται να μιλάς. Απαγορεύεται να εκφράζεσαι. Απαγορεύεται να περπατάς. Απαγορεύεται να αναπνέεις. Απαγορεύεται να δακρύζεις. Απαγορεύεται να χαμογελάς. Απαγορεύεται να σατιρίζεις. Απαγορεύεται να δραματοποιείς. Απαγορεύεται να τραγουδάς. Απαγορεύεται να χορεύεις. Απαγορεύεται να ντύνεσαι. Απαγορεύεται να κινείσαι. Απαγορεύεται να μιμείσαι. Απαγορεύεται να γράφεις. Απαγορεύεται να δημιουργείς. Απαγορεύεται να υποκλίνεσαι από σεβασμό.
Κάθε τι που απαγορεύεται αποτελεί αφορμή για ένα καινούργιο έργο, για μια νέα πραγματικότητα.
Ένας χρόνος με πολλά απαγορεύεται. Ένας χρόνος μιας εχθρικής αντιμετώπισης σε ότι έχει να κάνει με την παιδεία και την αγωγή της ψυχής. Χρέος μας είναι να διατηρήσουμε τούτη την αγωγή ζωντανή και όσοι τούτο το συλλογίζονται, φοβούνται.
Πολλοί προσπάθησαν μέσα στα χιλιάδες χρόνια που το θέατρο αναπνέει να το φιμώσουν, άλλοι να το καταργήσουν, κάποιοι άλλοι να χτυπήσουν έμμεσα ή άμεσα το έμψυχο δυναμικό του, δεν τα κατάφεραν. Και ούτε ποτέ θα το καταφέρουν και αυτό ίσως να είναι ο φόβος τους. Διότι το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός, είναι η ίδια η ζωή, είναι η μεταφορική αντανάκλαση που σου δείχνει πως χρειάζεται να είσαι ως άνθρωπος και όχι ως υπάνθρωπος. Αυτός είναι ο ρόλος του και αυτή είναι η βαθιά ευθύνη μας. Να διατηρήσουμε την αγωγή, την γνώση, την παιδεία, την ψυχή ζωντανή σε μια αθάνατη σκηνή.
Σε όσες απαγορεύσεις και να προβείς το σανίδι θα είναι πάντα εκεί έτοιμο και θα περιμένει να πλημμυρίσει με πράξεις και εκφράσεις, με έργα και ημέρες, με φωνές, ήχους και κίνηση. Η γλυκιά του “εκδίκηση” θα αποτελέσει έναν διαρκή εφιάλτη για όσους το υπονόμευσαν, το φυλάκισαν, το κατηγόρησαν, το εκμεταλλεύτηκαν, και το πρόσβαλαν. Λησμονούν πολλοί πως το θέατρο είναι ένας συνεχόμενος διάλογος, ο οποίος είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο και ευτυχισμένο, απομονώνοντας και πετώντας τα εσωτερικά και εξωτερικά σκουπίδια που το υπονόμευσαν και το υπονομεύουν.
Για την σημερινή ημέρα λοιπόν και προς απάντηση όσων πάτησαν επί πτωμάτων για να εξευτελίσουν το θέατρο είτε ως παράγοντες εσωτερικοί, είτε ως παράγοντες πολιτικοί, είτε άσχετοι που λαλούν ως παπαγάλοι, το μήνυμα είναι ένα: Μη λησμονείτε πως όλοι μας είμαστε απλοί κοινοί θνητοί, όμως το θέατρο είναι τόσο αιώνιο όσο αιώνια είναι η ίδια η ζωή και η ζωή έχει και δίνει πάντα απαντήσεις.
Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Καλλιτεχνικός Υπεύθυνος του θεάτρου ΔΡΟΜΟΣ
Leave a Reply