ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ… ΣΟΒΑΡΗ

Σημείωμα του σκηνοθέτη Εμμανουήλ Μαύρου για το θεατρικό έργο της Παναγιώτας Αβραμοπούλου ” ΠΑΛΕΡΜΟ ” που παρουσιάζει η Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ, με τους (αλβαβητικά): Παναγιώτα Αβραμοπούλου, Ντέμη Αντωνοπούλου, Γιάννης Αποστολίδης, Νεκτάριος Καλαητζάκης, Λίλη Τέγου.

Θεατρική περίοδος 2021 – 2022 στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ

Αποτελεί κάτι το μαγικό όταν διαβάζεις έργα νέων ανθρώπων, να συνειδητοποιείς στη πορεία της ανάγνωσης πως εδώ, δεν έχεις να διαχειριστείς μια απλή κωμωδία καταστάσεων που θα χρειαστεί κάποιος δημιουργός να βρει δημιουργικούς αυτοσχεδιαστικούς τρόπους να προκαλέσει το γέλιο, αλλά με μια σοβαρή κωμωδία, με ατάκες που αν και σε κάνουν να γελάς, κρύβουν μια σοβαρότητα.

Πολλές φορές καταγγελτική. Αν και στην αρχή μοιάζει ή έχει και στοιχεία από ένα παιχνίδι που λίγο ως πολύ, έχουμε παίξει σε μαθητικές, φοιτητικές ή ακόμα και ενήλικες παρέες – εξού και ο τίτλος ΠΑΛΕΡΜΟ – στη συνέχεια η υπόθεση εξελίσσεται σε μια σοβαρή καταγγελία.
Ποιος λοιπόν είναι ο θύτης, ποιο το θύμα και ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης; Μήπως ο θύτης είναι και αυτό θύμα ή καλύτερα ένας ή μια “ζωντανός – Νεκρός”. Ίσως…

Το σημαντικότερο είναι η “αποκαθήλωση” της ομολογούμενης “Καλής Κοινωνίας”. Μάλιστα θα το προχωρήσω ακόμα περισσότερο και περισσότερο φιλοσοφικά.

Η “αποκαθήλωση” έχει να κάνει με την ρήση “στα μάτια του κόσμου”, το πιο σοβαρό των νοημάτων – έμμεσων ή άμεσων – αυτής της αστυνομικής μαύρης κωμωδίας της Παναγιώτας Αβραμοπούλου, είναι πως η ζωή μας, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικό και κοινωνικό, αλλά σε επίπεδο και προσωπικό και ερωτικό, ρυθμίζεται από κάποιες μυστηριώδεις και αόρατες ελίτ. Όχι τόσο η κοινωνικοπολιτική ζωή των απλών πολιτών που δεν ενδιαφέρει κανέναν και επίσης αν χρειαστεί εξαγοράζεται εύκολα, αλλά η ζωή αυτών που ήδη ανήκουν σ` αυτές τις ελίτ ή έχουν τα φόντα για να ενταχθούν. Αν κάποιοι τα αναλύσουν όλα αυτά θα συνειδητοποιήσουν πως πολλές από αυτές τις πράξεις έχουν αντίκτυπο σε αυτό που αποκαλούμε κοινωνική μάζα, που επηρεάζει την κοινωνική πραγματικότητα, κυρίως όμως την σχέση των δυο φύλων.

Πως;

Μα πολύ απλά. Με το κέφι ενός άντρα ή μιας γυναίκας και τις εξουσιαστικές πρωτοβουλίες του ενός ή της άλλης, στο σώμα, στο μυαλό, στον έρωτα, φτάνοντας σε καταστάσεις εκβιαστικού χαρακτήρα.

Πέντε άνθρωποι λοιπόν προσπαθούν να ανακαλύψουν το μυστήριο μιας εξαφάνισης ή καλύτερα ενός φόνου και η συνθήκη αυτή αποκαλύπτει πολλά από τα στοιχεία της παθογένειας που γεννά αυτός ο κοινωνικός ιστός των ελίτ. Μέσα από χιουμοριστικούς διαλόγους και κωμικά επεισόδια δημιουργείται ένα πολυσυμπλεγματικό έργο που το κωμικό συναντά το τραγικό, μετατρέπεται σε σάτιρα, τείνει σε ένα δράμα της ανυπαρξίας του δικαίου, για να καταλήξει σε μια σοβαρή καταγγελία και σε μια αλήθεια.
Ποιος σκότωσε λοιπόν τον Αντρέα Τερζίδη;

Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Σκηνοθέτης